Od jula 1945. godine, sve aktivnosti u vojvođanskom vaterpolu se odvijaju preko FISKULTURNOG ODBORA VOJVODINE (FOV), a zatim se 1948. godine transformacijom u Fiskulturnom savezu Jugoslavije formira SAVEZ ZA PLIVANJE I VATERPOLO, a u AP Vojvodini PLIVAČKI ODBOR VOJVODINE sa 5 (pet) plivačkih podsaveza: Sombor, Novi Sad, Subotica, Senta i Zrenjanin. Formiranjem PLIVAČKOG SAVEZA VOJVODINE, vaterpolo sport u AP Vojvodini se nalazio pod njegovim patronatom sve do 1975. godine.
Godine 1971. u Jugoslaviji je doneta odluka o razdvajanju vodenih sportova: plivanja i vaterpola i u Herceg Novom je osnovan VATERPOLO SAVEZ JUGOSLAVIJE sa sedištem u Beogradu.
Ovo razdvajanje je u AP Vojvodini sprovedeno 1975. godine kada je Plivački savez Vojvodine formirao Inicijativni odbor u sastavu: Miloje Milojević, Dr Vitalis Ašiku, Stevan Kiurski i Branislav Milinkov, čiji je zadatak bio da organizuje Osnivačku konferenciju Vaterpolo saveza Vojvodine. Ona je održana u Novom Sadu dana 13. decembra 1975. godine kada je formiran VATERPOLO SAVEZ VOJVODINE sa sedištem u Novom Sadu. Okupljao je 12 klubova: “Spartak” (Subotica), ŽVK “Senta” (Senta), “Bečej” (Bečej), “Polet” (Sombor), “ŽAK” (Kikinda), “Proleter” (Zrenjanin), “Vojvodina” (Novi Sad), “Dinamo” (Pančevo), “Jezero” (Bela Crkva), “Jedinstvo” (Bačko Petrovo Selo), “Sloboda” (Kula) i “Rusin” (Ruski Krstur). Za prvog predsednika izabran je Antonije Stojković (Pančevo), za potpredsednika Branislav Milinkov, dok je za generalnog sekretara izabran Dr Vitalis Ašiku.
Međutim, smatra se, ocenjujemo sa pravom, da je Vaterpolo savez Vojvodine naslednik VOJVOĐANSKOG PLIVAČKOG PODSAVEZA sa sedištem u Somboru, koji je osnovan juna meseca 1922. godine.
Naime, u Vojvodini se nalazi najstarije sportsko društvo: “Somborsko sportsko udruženje”-SSU (današnji PK “Polet” Sombor), osnovan 1887. godine, koje je negovalo plivački i vaterpolo sport i u Vojvodini je prvi put na teritoriji naše zemlje (i bivše velike Jugoslavije), zaigran vaterpolo i odigrana zvanična vaterpolo utakmica u Somboru 1905. godine. Vojvodina je dala prvog prvaka Kraljevine S.H.S. u vaterpolu 1921. godine. Najbolji igrači tog šampionskog sastava Đorđe Lugumerski i Žigmond Tibor, bili su i osnivači Vojvođanskog plivačkog podsaveza, obraćajući posebnu pažnju razvoju vaterpolo sporta. Vojvodina se sa punim pravom smatra kolevkom vaterpola u nas a on je danas jedan od naših najtrofejnijih sportova sa titulom olimpijskog pobednika, svetskog prvaka i aktuelnog šampiona Evrope.
Savez je trebao da posluži kao kohezioni faktor, da bude čuvar tradicije i zaštitnik interesa svojih članica dobrovoljno udruženih sportskih klubova sa teritorije AP Vojvodine, koji upražnjavaju vaterpolo kao sportsku granu. Da postavlja, usklađuje i usmerava sistem vaterpolo sporta u Vojvodini, da neposredno i stručno prati rad klubova i predlaže rešenja u cilju uspešnog i efikasnog funkcionisanja vaterpolo sporta u Vojvodini.
Jedan od prvih zadataka novoosnovanog Saveza bio je osmišljavanje sistema takmičenja koji će zadovoljiti potrebe i mogućnosti klubova a biti u funkciji unapređenja vojvođanskog vaterpola. Već početkom 1976. godine, takođe odlukom Konferencije Vaterpolo saveza Vojvodine, čime je obezbeđen i odmah počeo da funkcioniše vrlo važan segment vaterpolo organizacije.
Kvalitetan vrh vojvođanskog vaterpola činili su klubovi koji su se takmičili u II Saveznoj vaterpolo ligi. Nikada prvi, ali većina njih su bili stabilni drugoligaši sa zapaženim plasmanima i rezultatima.
Već prve godine po osnivanju, dakle 1976. godine, Vaterpolo savez Vojvodine organizuje Seniorsko prvenstvo AP Vojvodine u formi Vojvođanske vaterpolo lige sa 8 učesnika, Seniorski i Omladinski Kup Vojvodine, prvenstvo u pionirskoj i omladinskoj konkurenciji, Kup Mladosti, Kup Bačke i Kup Banata. Interesovanje za vojvođanska takmičenja raste iz godine u godinu što dovodi do stalnog povećanja njihovog broja kao i broja učesnika. Na ovu ekspanziju vaterpola u Vojvodini uticala su tri faktora kao bitna i to:
| odvajanje plivanja od vaterpola |
| uvođenje sve većeg broja mlađih kategorija |
| orjentacija na pokrivene bazene, odnosno na kontinuirani rad preko cele godine |
To je učinilo da se osamdesete godine mogu smatrati zaltnim godinama vojvođanskog vaterpola i Vaterpolo saveza Vojvodine. Godine 1984. formirana je Vojvođanska omladinska vaterpolo liga. Vojvodina ima jedan klub u I saveznoj vaterpolo ligi (Bečej), čak 6 klubova u II saveznoj vaterpolo ligi, (ŽAK, Dinamo, Proleter, Senta, Vojvodina, Spartak). Takmičarski program Vaterpolo saveza Vojvodine je prebogat! Organizuju se:
| Zimsko prvenstvo Vojvodine u kategorijama seniora, omladinaca, kadeta i pionira |
| Letnje prvenstvo omladinaca, kadeta i pionira |
| Kup Vojvodine za seniore, omladince i pionire |
| Seniorska vaterpolo liga |
| Omladinska vojvođanska vaterpolo liga |
| Kup Bačke (seniori) |
| Kup Banata (seniori) |
| Kup Mladosti (mlađi) |
Vojvodina je imala najširi, najfunkcionalniji i najsvrsishodniji sistem takmičenja i služila je za ugled drugim regijama.
Otvaranje zimskih bazena u Kikindi, Zrenjaninu, Pančevu, Somboru, Novom Sadu, Bečeju, pokrivanjem otvorenog plivališta u Subotici balonom još više je poboljšalo uslove za dalje napredovanje vaterpola.
Međutim početak ekonomske krize, nedostatak finansijskih sredstava, gubitak koraka klubova koji nisu imali uslova za rad preko cele godine, doveli su do osipanja aktivnog članstva, stručnih kadrova, raslojava se kvalitet, jedan za drugim prestaju sa radom: “Rusin”, “Sloboda”, “Jedinstvo” (BPS), “Jedinstvo” (Novi Bečej), “Polet”. Ekonomska, politička i društvena kriza se produbljuju da bi ubrzo eskalirali u međunacionalne netrpeljivosti a zatim na žalost i u krvavi građanski rat, secesiju i raspad Jugoslavije, pa slede sankcije i blokada. Prekid finansijskih tokova, odluka Ministarstva za sport Republike Srbije da više ne finansira rad pokrajinskih granskih saveza, dovode skoro do blokade Vaterpolo saveza Vojvodine i rada njegovih organa. U pomoć priskaču klubovi, koji shvataju opasnost koja se nadkrilila nad vojvođanski vaterpolo sport i na Skupštini Vaterpolo saveza Vojvodine klubovi ocenjuju da i u novonastalim okolnostima još uvek postoji kod udruženih članica interes i potreba za postojanjem Vaterpolo saveza Vojvodine, kao interesne asocijacije vaterpolo klubova sa teritorije AP Vojvodine i odlučuju da klubovi preuzmu finansiranje rada Saveza.
Smanjivanjem državne teritorije, smanjen je i broj klubova. Vojvođanskih klubovi “Proleter”, “ŽAK” i “Vojvodina” dobijaju administrativnim putem priliku da se takmiče u I saveznoj vaterpolo ligi, a tu šansu najbolje koristi “Vojvodina” stasavši u stabilnog prvoligaša dok “Bečej” dostiže neslućene visine osvojivši šest puta uzastopce titulu prvaka država i pobednika Kupa a na kraju i titulu šampiona Evrope!
Svih tih godina radom Saveza rukovodio je Izvršni odbor, kasnije Predsedništvo pa Upravni odbor, operativne poslove je vodio Sekretarijat, formirana je Komisija za razvoj vaterpola i stručna pitanja, kasnije Stručni savet, Takmičarska komisija, kasnije Komesar takmičenja. Za sve godine, a posebno u onim najtežim Savez je imao podršku SOFK-e Vojvodine, kasnije Sportskog saveza Vojvodine. Bez obzira na sve promene u šemi organizacije, za svih proteklih 29 godina postojanja Vaterpolo saveza Vojvodine, njegov rad je uvek karakterisao visok stepen saglasnosti članova njegovih organa po svim pitanjima od vitalnih interesa za vojvođanski vaterpolo. Ljudi su dolazili i odlazili, ali je to jedinstvo čuvano i očuvano, to je jedan predsednik predavao u nasleđe drugom. Viziju i program Savez je imao, svaki od njih je samo nastavljao posao predhodnika, a cilj je bio da Vaterpolo savez Vojvodine i vojvođanski vaterpolo po masovnosti, broju klubova i kvalitetu te rezultatima bude dostojan tradicije, kojom se malo koji sport u zemlji može pohvaliti. I činjenica da je za proteklih 29 godina Vaterpolo savez Vojvodine imao samo 5 (pet) predsednika, a da se aktuelni predsednik Prim.Dr Vitalis Ašiku na ovoj funkciji nalazi neprekidno od 3. marta 1991. godine sama za sebe dosta govori.
Rad Saveza je potpuno javan a sve aktivnosti su beležene u Biltenu VSV kao službenom glasilu, koji je posle više godina prekida u izlaženju ponovo iznikao takoreći ni iz čega, sadržajno bogatiji, ilustrativniji koji izlazi kao mesečnik već 7 godina i u kome ostaje zabeleženo sve ono vredno što ostvaruju vojvođanski vaterpolo poslenici. On svojim sadržajem na najbolji način afirmiše sva dostignuća i uspehe vojvođanskog vaterpola i njegovih pregalaca.
Vaterpolo savez Vojvodine ostvaruje saradnju i sa Vaterpolo savezom Srbije čiji je regionalni savez a od 2002. godine Savez dobija finansijsku pomoć iz Budžeta Autonomne Pokrajine Vojvodine, preko Pokrajinskog sekretarijata za sport i omladinu što je omogućilo Savezu da znatno osavremeni rad, proširi program aktivnosti i u većoj meri se posveti omasovljenju vaterpola, kvalitetnom uzdizanju igračkog i stručnog kadra kroz trenažne kampove i stručne seminare.